Even terugkomend op het waarom er opstanden en demonstraties zouden kunnen zijn in Lhasa op 1 oktober, kort wat historie van Tibet. Tibet werd in 1950 binnengevallen door China, welke het Tibetaanse leger versloeg. China zegt Tibet te hebben geweerd van verdere armoede en zegt modernisatie en hoop te brengen. De Tibetanen zien dit anders en dit leidt in 1959, na dreigende geruchten over het ontvoeren van de Dalai Lama, tot een opstand waarbij honderdduizenden Tibetanen gedood worden, en even zovelen waaronder de Dalai Lama naar India vluchten, waar zij tot de dag van vandaag in ballingschap leven. Hoewel China de afgelopen jaren heeft gezorgd dat er betere wegen zijn gekomen, scholen en ziekenhuizen, mag ook duidelijk zijn dat China zorgt voor afbreuk van het oorspronkelijke Tibet, en hebben veel Tibetanen nog steeds geen goed woord over voor China. Dit alles leidt ertoe dat er op 1 oktober, waarbij China 60 jaar een Volksrepubliek is, opstand wordt verwacht van zowel Tibetanen- als Tibet-aanhangers.

Dan vandaag: Uitgeslapen en wel! Vanmorgen om kwart over acht opgehaald door de gids en naar Potala Palace gereden,nadat we in het hotel een zeer Europees ontbijt kregen (geroosterd brood, omelet en koffie).

Potala Palace was het winterpaleis van onder andere de Dalai Lama's totdat de veertiende Dalai Lama (de huidige, welbekend omdat JP Balkenende hem geen hand wilde schudden) naar India vluchtte.Het is gebouwd op de berg Mar-po-ri (de rode berg) en ligt enkele kilometers van de oude stadskern vandaan. De berg steekt zo'n 130 m boven het omliggende dal uit. Het Potala Palace zelf is ook nog eens 170m hoog, dus we mochten een aardig aantal trappen beklimmen. Helaas mocht er in het paleis niet gefotografeerd worden, maar stel je een gigantisch labyrint voor bestaande uit houtsnijwerk, schilderwerk op muren en plafonds, afgesleten eeuwenoude drempels, heel veel koper en natuurlijk de altaren en graftombes met bijbehorende kaars- en wierookgeuren.

Indrukwekkend was het mausoleum van de 5^de Lama, in het vertrek ‘Serdung Lakhang': 12,6 meter hoog, 3721 kilo goud en 10.000 edelstenen.

In het paleis zelf mochten we uiterlijk een uur aanwezig zijn, zouden we ons buiten de tijd pas melden kreeg de gids een boete. Geen geldboete, nee; Hij maag dan met zijn volgende groep het paleis niet meer binnen. Uiteraard hebben we het gehaald: 59 minuten binnen.

Na Potala Palace volgde de Jokhang. Evenals Potala staat ook dit op de werelderfgoed lijst van Unseco. De Jokhang is de oudste tempel en tevens het heiligste bouwwerk van Tibet. De Jokhang tempel werd in 647 door koning Songtsen Gampo gebouwd. De traditionele legende is dat de koning een ring in de lucht wierp om de positie van de tempel te bepalen. De ring kwam in een meer terecht en als een wonder rees een stoepa uit het meer op de plek waar de ring was neergekomen. Vervolgens werd het meer gedempt met uitzondering het midden van het meer wat vervolgens een vijver in de binnenplaats van het tempelcomplex werd. Het Jokhang was bomvol pelgrims, met name voor het belangrijke gouden beeld van Boeddha Sakyamuni. Wanneer Tibetanen dit beeld aanschouwen, zijn zij verzekerd van een goede incarnatie.

Na het Jokhang zijn we samen gaan lunchen. Gerjan wilde echt integreren en bestelde het Tibetaanse gerecht met spinazie en kaas. Hij kreeg een kom warme dunne spinazie-a-la-creme met daarin wat drijvende stukken kaas. Ik als cultuurbarbaar genoot van een heerlijke tosti!

Next and last stop for the day: Het Sera klooster, zo'n 5 km ten noorden van de Jokhang. Dit klooster is één van de drie grote Gelug-kloosteruniversiteiten van Tibet. We hebben hier een tijdje rondgewandeld, gezien hoe boeken worden gedrukt (dit gaat gewoon met de hand, met als basis een blok hout waar de tekst in gesneden is) en hebben toegekeken hoe monniken aan het debatteren waren (dit ging met flink verbaal geweld en wilde gebaren) op een zonnige binnenplaats tussen de bomen.

Dit zal voorlopig even het laatste verhaaltje zijn. Ik wil jullie niet vervelen met al te veel culturele wetenswaardigheden, daar hebben we immers Wikipedia al voor ;-)

Morgen vertrekken we om zeven uur uit Lhasa en rijden dan naar Gyantse. We gaan daarbij over flinke hoogtes: 4400m is geloof ik de hoogste. Daarna volgt Shigatse, waar weer internet zal zijn. Keep you posted, wij gaan nu weer op zoek naar een restaurantje!!