Route: Perth - Geraldton - Coral Bay - Carnarvon - Kalbarri - Adelaide - Barossa Valley - Beachport - Halls Gap - Petersborough - Great Ocean Road - Geelong - Melbourne

Perth

Na wat vertraging op Singapore vanwege het slechte weer leverde de aankomst op het vliegveld van Perth ons één natte backpack en een chagrijnige taxichauffeur zonder wisselgeld op, waardoor we teveel betaald hebben voor een ritje naar ons te dure F1 hotel en waar we vanwege het late tijdstip genoodzaakt waren ons diner te halen bij de 24/7 McDonald's. De volgende morgen heeft Gerjan al vroeg de auto opgehaald en kon ik vanuit het hotelraam zien hoe er een vrijwel nieuwe Toyota Camry de parkeerplaats op kwam scheuren. Let the journey begin!

We hadden besloten dat we wilden duiken in Coral Bay, een klein plaatsje dat bekend staat om de onaangetaste riffen én de vele Manta Ray's. Het enige ‘nadeel' was dat we 4,5 dag de tijd hadden voor onze volgende vlucht en een enkele reis naar Coral Bay 1150 km is. Maargoed, je hebt een nieuwe auto of je hebt een nieuwe auto, dus gas op de plank! De eerste overnachtingplaats was Geraldton. Geraldton is onder meer bekend vanwege de muiterij op de Batavia, die zo'n 60 km voor deze stad schipbreuk heeft geleden, en om het Hollandse schip ‘de Zuytdorp' dat hier vergaan is. We zaten in een bed & breakfast waar we die dag de enige gasten waren en hadden de hele (grote en mooie!) keuken dus voor onszelf. Konden we eindelijk weer onze favoriete Chicken Caesar Salad maken! ‘s Morgens zijn we al vroeg vertrokken, om op het eind van de middag aan te komen in Coral Bay. Ons ‘budget backpackers hotel' kostte ons ‘slechts' 85 dollar voor een hokje voor een nacht. We moeten nog een beetje wennen aan het grote verschil tussen Azië en Australië, slik..

De volgende ochtend bij het duikcentrum verzameld, onze spullen bij elkaar gezocht en de boot opgegaan. Omdat het Ningaloo rif zo dichtbij ligt (je kan zelfs vanaf het strand de zee inlopen en 5 meter verder al boven koraal snorkelen) waren we al snel op de eerste duikplek. Heerlijk gedoken, veel vis en koraal gezien, een enorm grote ‘Bull Ray' die zich in het zand probeerde te verstoppen en tijdens de 3 minuten stop kwam er een schildpad voorbij zwemmen. Na deze duik volgde het snorkelen met manta's. De volwassen manta's kunnen een spanwijdte van wel 9m. bereiken en 1000kg zwaar worden. Aardige beestjes om mee te snorkelen dus, maar in tegenstelling tot vele andere ray's hebben ze geen giftige staart. In totaal zijn we op drie verschillende plaatsen het water gegaan en hebben boven een groep van zes tot zeven Manta's gezwommen. Super gaaf!!

De tweede duik was net als de eerste erg mooi. Halverwege zijn we op een kleine zandplaats gaan zitten voor een groot koraalblok en al snel zwommen er twee Grey Reef Sharks om ons heen. Opnieuw: Super gaaf! Daarna doorgezwommen naar een grot waar een Grey Nurse Shark zou kunnen zitten, door de divemaster ‘Mathilda' genoemd. De dagen daarvoor was ze er niet, maar ineens zagen we een grote bek met witte tanden vanuit het donker en heeft ze een keer voor de show heen- en weer gezwommen voor haar grot. Deze dag heeft de lange trip in ieder geval meer dan waard gemaakt! Na het duiken zijn we begonnen aan de terugweg naar Perth, waar we twee dagen over konden doen. Onderweg een stop gemaakt in Kalbarri National Park. 's Ochtends vroeg hebben we nog even toegekeken bij het Pelikaan voeren, waarbij een ambulance kwam aanscheuren waar een Kerstman uit kwam lopen. Niet alleen de pelikanen stonden te lachen om de scheefgezakte nepbaard... 's Middags de auto ingeleverd en naar het vliegveld gegaan voor onze vlucht naar Adelaide.

Adelaide

Na een korte vlucht waarbij we de tijd weer moesten verzetten kwamen we aan in Adelaide en na een taxiritje waren we in het hostel waar Yvette al een kamer had geregeld. Super leuk om elkaar weer te zien na drie maanden, en bij te kletsen. De volgende morgen om half negen werd ook Martin door een taxichauffeur voor de deur gedropt en waren we na een ontbijtje klaar om ons huis voor de komende 3 weken op te halen. Nadat we door een heel zenuwachtig figuur (trillende handjes, zweterige bovenlip) de uitleg over de ‘kempert' hadden gekregen zijn we vertrokken met het gevaarte. Overigens zijn we nog op zoek naar een mooie naam voor de camper, die zowel stoer (voor de mannen) als lief (voor de vrouwen) is. Dus kom maar op met de suggesties!

Barossa Valley

Na wat inkopen gedaan te hebben die nauwelijks in de camper passen zijn we naar de Barossa Valley gegaan, iets buiten Adelaide. Hier zijn we naar ‘Saltram' wijnhuis gegaan, waar we een aantal verschillende wijntjes hebben geprobeerd. Een bubbelwijntje, witte wijntjes, rode wijntjes, dessertwijntje.. Uiteindelijk met lege handen vertokken en besloten de komende dagen nog een keer een ander wijnhuis op te zoeken waar we alle vier de wijn beter zouden vinden. Tot een uur of negen 's avonds hebben we met zijn drieën Martin wakker gehouden (die al bijna drie dagen onderweg was) en daarna brak onze eerste nacht in de camper aan.

Beachport

De volgende dag zijn we doorgereden naar Beachport, waarbij we een lunchstop hebben gemaakt aan de kust bij het Coorong National Park. Hoewel gezegd werd dat dit een ideale plek was om je hengel uit te werpen hebben wij het bij een boterham met pindakaas gelaten.

Halls Gap

Hierna volgde de tocht naar Halls Gap. Onderweg een stop gemaakt in Mount Gambier. Hier hebben we ‘the Blue Lake' bekeken. Een meer in een krater, die enkele maanden per jaar felblauw kleurt, en de overige maanden dezelfde kleur heeft als andere meren in dezelfde omgeving. Het schijnt nog steeds niet helemaal duidelijk te zijn wat de oorzaak is van het verkleuren van dit meer. Halls Gap ligt in het midden van natuurpark the Grampians. Zagen we tot nu toe alleen nog maar doodgereden kangoeroes langs de weg, hier waren ze gelukkig nog letterlijk en figuurlijk springlevend en liepen ze 's ochtends en 's avonds om onze camper heen.

In de Grampians wat gewandeld en opnieuw verder gecrost naar de overnachtingbestemming Petersborough. Hier wilden we naar ‘Cheese World' maar aangezien het kerstavond was, kwamen we net te laat aan en waren ze gesloten. Geen lekkere kaas en wijn voor ons dus op kerstavond, dat werd weer gewoon een bakje thee met een biscuittje..

Great Ocean Road

Op eerste kerstdag volgde de Great Ocean Road. Er zijn slechtere plaatsen om de kerst door te brengen. De Great Ocean Road betekend weinig rijden en veel stoppen en uitstappen, want om de kilometer is er weer een nieuw uitkijkpunt wat je eigenlijk niet moet en wil missen. Er stond flink wat wind met als gevolg dat de golven metershoog waren en tegen de kliffen aanbeukten. Ontzettend mooi om te zien, des te meer reden om goed op te passen niet van een rots af te glijden het water in..

Het uitzicht op alle rotsen, kliffen en de golven laat je begrijpen hoe het kan dat hier zoveel schepen zijn vergaan, wanneer ze in de mist op de juiste plek probeerden aan te varen. Één van de bekendste gestrande schepen is de Loch Arch, welke in 1878 is vergaan. Dit schip heeft een drie maanden durende reis gemaakt vanuit Engeland, en de laatste avond voor aankomst werd er flink gefeest. Het weer de volgende ochtend was zo slecht dat de schipper de haven nooit heeft kunnen bereiken en er slechts twee overlevenden zijn van de 55 passagiers en 35 bemanningsleden. Uiteraard volgde hierna de bekende ‘Twelve Apostels' waarvan wij er nog maar acht zagen staan. De rest is in elkaar gestort of niet zichtbaar boven water. De tocht naar Cape Otway was een beetje zonde van onze tijd, aangezien Eerste Kerstdag de enige dag in het jaar is dat de vuurtoren is gesloten. Dat betekende weer een half uur terug slingeren en hobbelen naar de hoofdweg met de ‘kempert'.

Melbourne

Na een overnachting in Geelong volgde een korte rit naar een buitenwijk van Melbourne, waar we met de trein naar Melbourne zijn gegaan. Tweede Kerstdag in Australië is ‘Boxing Day'. Oftewel uitverkoop, uitverkoop en uitverkoop. Kwam perfect uit aangezien ik nog wat nieuwe kleding nodig had, dus het eerste anderhalf uur zijn Gerjan en ik winkel in en winkel uit gescheurd, terwijl Yvette en Martin in een internetcafé zaten. Na de lunch hebben we wat gebouwen bekeken en een stukje langs de rivier gewandeld. Melbourne is een mooie stad met een aantal oude koloniale gebouwen met op de achtergrond nieuwe hoge kantoorpanden.

Morgen gaan we Oud & Nieuw vieren bij de Sydney Harbour Bridge.

Bij deze willen we iedereen alvast een heel gelukkig nieuwjaar wensen!!